Πώς επηρεάζει την ElvalHalcor η άνοδος των τιμών των μετάλλων

Γράφει ο Σπύρος Κοκκόλης, Deputy CFO & Strategic Procurement of Non-Ferrous Metals and Energy, VIOHALCO

Οι περισσότεροι επενδυτές θεωρούν πως όλες οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μη σιδηρούχων μετάλλων[1] επωφελούνται σημαντικά όταν οι τιμές τους ανεβαίνουν. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές, αυτό δεν ισχύει. Για να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις από την αύξηση των τιμών του του χαλκού ή του αλουμινίου, πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο παράγοντες:

• Η θέση της εταιρείας στην αλυσίδα αξίας αυτών των μετάλλων.
• Η προσέγγισή της στη διαχείριση κινδύνου.

Όσον αφορά τον πρώτο παράγοντα, είναι απαραίτητο να διακρίνουμε τρεις μεγάλες ομάδες εταιρειών.

Η πρώτη, περιλαμβάνει τους παραγωγούς πρωτογενούς τομέα (π.χ. ορυχεία), των οποίων η κερδοφορία συνδέεται άμεσα με τις τιμές των μετάλλων (όσο υψηλότερες, τόσο καλύτερα).

Η τρίτη ομάδα περιλαμβάνει τους παραγωγούς προϊόντων τελικής εφαρμογής πριν αυτά φτάσουν στον καταναλωτή. Αυτοί (οι παραγωγοί) ενσωματώνουν διάφορα ημικατεργασμένα προϊόντα μετάλλου στα δικά τους προϊόντα. Π.χ. έναν σωλήνα χαλκού σε ένα ψυγείο ή σε μια αντλία θερμότητας. Για αυτούς, το μέταλλο είναι στοιχείο κόστους (cost element). Συνήθως, δεν μπορούν να μετακυλήσουν τις αυξημένες τιμές στα δικά τους προϊόντα (φανταστείτε, για παράδειγμα, η τιμή ενός ψυγείου να άλλαζε κάθε φορά που αλλάζει η τιμή του μετάλλου), επομένως δυσφορούν όταν οι τιμές των μετάλλων αυξάνονται και ανακουφίζονται όταν πέφτουν.

Τέλος, υπάρχει και η δεύτερη ομάδα, που βρίσκεται ανάμεσα στις δύο προηγούμενες. Είναι οι παραγωγοί ημικατεργασμένων προϊόντων τα οποία προέρχονται από τη μεταποίηση προϊόντων του πρωτογενούς τομέα. Η ομάδα αυτή αγοράζει πρώτες ύλες από την πρώτη ομάδα (πρωτογενής τομέας, π.χ. ορυχεία) ή/και scrap από εταιρείες ανακύκλωσης μετάλλων και μετά από την επεξεργασία αυτών των υλών και τη μεταποίησή τους σε σωλήνες ή φύλλα ή οτιδήποτε άλλο, τα πωλούν στην τρίτη ομάδα, τους παραγωγούς τελικών προϊόντων.

Στις περισσότερες αγορές μη σιδηρούχων μετάλλων υπάρχουν διάφανοι μηχανισμοί που επιτρέπουν τη μετακύλιση (pass-through), των αυξανόμενων τιμών μετάλλου (και του κόστους) στους πελάτες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η χρονική υστέρηση μεταξύ αγοράς και πώλησης, καλύπτεται από τα μέσα αντιστάθμισης κινδύνου (hedging). Αυτό διασφαλίζει ότι ο παραγωγός δε θα υποστεί αρνητικές επιπτώσεις αν η ζήτηση μειωθεί λόγω νέων, υψηλότερων τιμών ή αν τα αποθέματα αυξηθούν προσωρινά. Τελικά, η μετακύλιση και η αντιστάθμιση κινδύνου εξασφαλίζουν ότι δεν υπάρχουν ούτε κέρδη αλλά και ούτε ζημίες από τις διακυμάνσεις των τιμών των μετάλλων.

Οι περισσότεροι μεταποιητές αποφεύγουν τον κίνδυνο με το να μην αποθηκεύουν αποθέματα όταν “οι τιμές είναι χαμηλές” για να τα πουλήσουν με κέρδος όταν “οι τιμές είναι υψηλές”. Οι κινήσεις της αγοράς είναι απρόβλεπτες και διακυβεύονται πάρα πολλά. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε την παραγωγή και τις πωλήσεις εξαιτίας μιας λάθος εκτίμησης.

Έτσι, οι μεταποιητές που αποφεύγουν τον κίνδυνο και έχουν μακρά πορεία, όπως η ElvalHalcor, μένουν σε μεγάλο βαθμό “αδιάφοροι” στις διακυμάνσεις των τιμών των μετάλλων, όσον αφορά στην πραγματική τους κερδοφορία, αν και η επίσημη[2], αναφερόμενη κερδοφορία (EBITDA) μπορεί να επηρεαστεί.

Από τη σύσταση της ElvalHalcor, το 2017, δίνουμε έμφαση στο προσαρμοσμένο EBITDA (a-EBITDA) έναντι του EBITDA. Αυτή ήταν η πρακτική μας από το 2017 έως το 2022, όταν τα προσαρμοσμένα μεγέθη (a-EBITDA) ήταν χαμηλότερα από τα αναφερόμενα (EBITDA), και όχι μόνο το 2023, όταν τα προσαρμοσμένα ήταν υψηλότερα, γιατί τα αναφερόμενα επηρεάστηκαν από την πτώση των τιμών των μετάλλων.

Θα συνεχίσουμε με συνέπεια και σταθερότητα αυτήν την πρακτική, και τώρα και στο μέλλον, ακόμη και όταν το EBITDA υπερβαίνει το a-EBITDA.

Σε μελλοντικό τεύχος, θα εξηγήσουμε πώς ακριβώς λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός (μετακύλισης και αντιστάθμισης) και τις πραγματικές επιπτώσεις του, αν υπάρχουν, στην κερδοφορία μας.

Μείνετε συντονισμένοι.

[1] Μη σιδηρούχα μέταλλα, είναι αυτά που δεν περιλαμβάνουν τον σίδηρο και τα κράματά του. Διακρίνονται σε βασικά (χαλκός, αλουμίνιο, ψευδάργυρος, μόλυβδος, κασσίτερος), δευτερεύοντα (μαγνήσιο, τιτάνιο κ.α.) και πολύτιμα (χρυσός, άργυρος κ.ά.)

[2] Ή και “λογιστική”

Αυτό το άρθρο γράφτηκε για και δημοσιεύτηκε στο IR Newsletter, Ιούνιος 2024, στην ενότητα Real Focus. Για περισσότερα νέα σχετικά με την ElvalHalcor, κάντε κλικ εδώ.